Wat leren we van de boeken ‘De stad’ door Marcel van Engelen en ‘In onze tijd’ door Tim Fransen?
Leren van De Stad / In onze tijd
Projectontwikkeling is meer dan het realiseren van een mooi gebouw. Ook meer dan het scheppen van ruimte voor bewoners. Elk gebouw heeft immers impact op zijn omgeving. Daarom onderzoekt DubbeLL aan het begin van het ontwikkelproces die omgeving grondig. En streven we er bij bij elke ontwikkeling naar - naast de belegger en de bewoner - ook de buurt beter te laten worden van die nieuwe ontwikkeling.
Ontwikkelen doen we dus op basis van wat er al is en tevens met het oog op een betere leefomgeving. Recent verschenen er twee zeer interessante boeken die hierbij tot inspiratie dienen:
In De Stad beschrijft Marcel van Engelen de stadsontwikkeling van Amsterdam van 1980 tot 2024. Voor elke periode zet hij een andere wijk met de daarbij significant betrokken personen centraal. De rode draad is dat mensen hun stad kunnen maken en dat andersom ook de wijk waarin je opgroeit een grote impact op je leven heeft. Periodes van verval en bloei wisselen elkaar af. Maar belangrijker is dat die bloei en verval gepaard gaan met meer en minder betrokkenheid, van de overheid en van de burgers zelf. Het startpunt van het boek vormen de krakersrellen; een schreeuw om hulp van burgers aan de overheid om te helpen de woningnood op te lossen. Het resultaat was een periode met stadsvernieuwing en gebiedsontwikkelingen. Het boek eindigt in het heden, waar de gevolgen van het feit dat de overheid daarna enkele decennia het primaat van de ruimtelijk ontwikkelingen uit handen heeft gegeven, goed zichtbaar worden. Voor velen wordt wonen in de stad te duur en voor nog meer mensen is er geen woning te vinden.
Een grote overeenkomst tussen De Stad en In onze tijd, het boek van filosoof en cabaretier Tim Fransen met als ondertitel ‘leven in het Calamiteitperk’, is die relatie tussen de overheid en de burger. Wat gebeurt er als we alleen naar ons eigen belang kijken (Nimby) en wat als het collectieve belang voorop staat (Yimby)? Fransen beschrijft - maar net zo goed onderbouwd als Van Engelen in zijn boek over Amsterdam - op grotere schaal de verworvenheden en nadelen van maatschappelijke ontwikkelingen. Ja, het gaat beter met de wereld dan ooit: minder honger, meer welvaart en veiligheid, langere levensverwachting, maar de gevolgen daarvan zijn ook groot, met de uitputting van de aarde als bron voor verdere calamiteiten.
Hij doet een oproep om na decennia van individualisme nu altruïsme/collectivisme voorop te zetten, met middelen als een internationale grondwet, een rechtvaardiger belastingsysteem, maar vooral om door een actievere vorm van betrokkenheid van de burger te zorgen voor een inrichting van de maatschappij die de verworvenheden eerlijker kan verdelen.